Músagangur

Mál málanna í dag er músagangur.  Í fréttum Stöðvar tvö í gær var fréttamaður myndaður við að tína mat í körfu og spjalla um vöruverð.  Ég sá að vísu ekki þessa frétt en sá þó á netinu úrklippu þar sem engu var líkara en að tvær litlar mýs hlypu yfir gólfið fyrir aftan hann.

Og hvað með það?  Eru ekki tíska í dag að velja lífrænt og náttúrulegt?  Og hvað er náttúrulegra en smá músagangur í grænmetisdeildinni?  Við Bónushúsmæður látum nú ekki svona slá okkur út af laginu.  Þetta skrifa ég þó það sé eins víst að ég setti öldugamet í hástökki ef ég mætti mús þegar ég væri að versla í matinn.

Ég berja vil saman blús um
Bónus; hvar versla af fúsum
vilja og mætti
og varla því hætti
þó mæti þar örfáum músum.

Hinsvegar skýrðist málið seinnipartinn í dag; mýsnar voru rúllandi jarðepli og við húsmæður öndum léttar.

Við músunum hugur mér hrýs
og að horfa’ á þær alls ekki kýs
en við nánari sýn
getur vatn breyst í vín
og í veltandi kartöflur mýs.