Hættan liðin hjá

Það tókst, það tókst!  Femínistar byrjuðu og næstur var borgarstjórinn.  Hann var ekki lengi einn því brátt voru menn úr öllum stjórnmálflokkum búnir að taka upp merkið.  Biskup og prestar studdu málstaðinn og almenningur var sem einn maður. Útslagið gerðu svo bændasamtökin.  Þegar þau lögðust á sveifina og studdu málstaðinn var sigurinn í höfn.  Bravó, bravó!

Því miður var þessi víðtæka fjöldahreyfing ekki að mótmæla því að við skulum hafa verið plötuð á lista viljugra þjóða og þar með til að standa árum saman í stríðsrekstri með Bush og Blair.  Samstaðan var ekki heldur um það að vernda öræfin og hætta að virkja árnar okkar í þágu erlendra auðhringa.  Hún var ekki einusinni  um það að við skyldum leggja okkar af mörkum til að minnka útstreymi koldíoxíðs og vernda jörðina okkar. 

Nei þessi víðtæka samstaða náðist gegn þeirri mestu vá sem að okkur hefur steðjað frá stofnun lýðveldisins; klámráðstefnunni miklu.  Hingað ætluðu að koma klámmyndaframleiðendur og skemmta sér í nokkra daga og jafnvel að taka nokkrar myndir.  Úlfur, úlfur var hrópað og nú er búið að úthýsa liðinu.

Ekki hef ég mikið álit á afþreyingariðnaði eins og þeim sem hér um ræðir.  En mér þykja samt ekki góðar fréttir þegar þrýstingi af þessu tagi er beitt gegn þeim sem ekki eru "rétthugsandi" á íslenskan mælikvarða.  Hvar á að draga mörkin?  Eru allir búnir að gleyma Falun Gong?

Brún okkar léttist og brá
er bægja tókst hættunni frá:
Klámgestir teknir
í karphús og reknir
á burt, enda veruleg vá.

Sameinast þarna vor þjóð
og þykist heilög og góð
stuggar við klámi
en stríðir með Sámi
-  það rennur í Bagdad blóð.

Mikið vildi ég nú að þessi frábæri samtakamáttur væri notaður aftur og betur.  Það er aldrei of seint að segja sig úr viljuga klúbbnum og svo er líka hægt að fara að standa saman um að útrýma fátækt meðal barna á Ísland.