Í drápshug

Þegar Sjálfstæðismenn gengu síðast til borgarstjórnarkosninga var meðal kosningaloforðanna að þeir ætluðu að losa borgarbúa við sílamáva sem hafa fjölgað sér allnokkuð í borginni á liðnum árum. 

Þetta var svona eins og hvert annað loforð og enginn átti von á efndum, ekki frekar en menn bjuggust við ókeypis dagvistun eða flugvelli á Lönguskerjum.  En hvað er ekki að gerast?  Nú ætlar Gísli Baldur að fara á stúfana við annan mann og drepa mávana á hreiðrum í júní.  Eða eins og segir í frétt mbl um málið:

"Beitt verður svefnlyfi sem sett er í brauðmola. Molarnir eru síðan lagðir í hreiður mávanna og þau hreiður merkt. Mávarnir éta síðan molana og sofna á hreiðrunum".

Ok sofna - en ekki svefninum langa - ónei.

"Meðan þeir sofa er gengið um varpið og mávarnir teknir, þeim lógað sársaukalaust og hræin fjarlægð. Síðan er annar molaskammtur lagður í hreiðrin og beðið eftir að makarnir komi á hreiðrin, éti molana og sofni".

Þá hlýtur að þurfa að fara aðra drápsferð og drepa makana "sársaukalaust".  Mig langar síðan að vita hvar ungarnir eru meðan á þessu stendur?  Ekki komnir úr eggjunum?  Verður þá ekki mikið eggjapartí hjá minkum höfuðborgarsvæðisins?  Með hverju á svo að eitra fyrir þeim?  Og hvernig á að tryggja að einungis mávar éti eitrið?  Ef eitrið svæfir máv hlýtur það þá ekki að steindrepa smærri fugla ef þeir næla sér í bita í ógáti?  Spyr sá er ekki veit.

Við mávager hyggst fara’ í hart einn
hólmgöngumaður, þó vart einn
að illvirkjum standi
og ungunum grandi
hinn geðþekki Gisli Marteinn.

En það verður "gaman" að fylgjast með þessum fuglaslátrunum þegar dagur er lengstur í júní.