Neyðarkelling og vítisenglar

Landsbjargarfólkið fer sniðuga leið í fjáröflun sinni þetta árið.  Í staðinn fyrir að keppast um flugeldasöluna við íþróttafélög og skáta  hafa þeir ákveðið að selja lyklakippur til ágóða fyrir starfsemi sína.  Forsetinn lagði þeim lið í dag í Smáralind.  Þar seldi hann heilan helling af neyðarköllum.  Þessir neyðarkallar eru litlar björgunarsveitarfígúrur sem eru mótaðar sem konur.  Ég er vissulega á þeirri skoðun að konur séu menn - en eru þær kallar?

Gott var hinsvegar að sjá hvað forsetinn varliðtækur við söluna.  Einkum meðan ekki er ljóst hvort hann fer aftur í framboð.  Ef ekki getur hann haft í sig og á Dorrit með götusölu.

Ef fer undan fæti að halla
finnur hann lausnina snjalla:
Í Smáralind mætir,
múginn þar kætir
og selur þar konur sem kalla.

Mikið gekk á suðrá velli í dag þegar Vítisenglar reyndu að brjótast inn í landið.  Löggan mætti grá fyrir járnum og sendi þá víst beint heim til föðurhúsanna sem munu nú vera í Osló en ekki Víti sem betur fer.   

Við löggur þó lengi þeir kýti
og lögfræðingsaðstoð sér nýti
Augljóst má vera
að hér ekkert að gera
hafa englar sem koma úr Víti.

Loks varð mikil dramatík  í morgun þegar Garðbæingar fundu hræ af beljum á fína, nýja byggingarlandinu sínu.  Grunur lék á að hér væri skepna sem hefði verið sýkt af miltisbrandi og það er víst ekki par skemmtilegt viðureignar.  Allt fór þó vel, eins langt og það nær, því enginn vill hræin svo þau eru geymd ti að byrja með í bala þangað til lausn finnst á því hvar þau eiga heima.

Það steðjaði‘ um stund að þeim vandi
er  á steikdýru byggingarlandi
Garða- í  -bæ
grafa fann hræ
gegnsýrt af  miltisbrandi

Athugasemdir

[Ari Guðmar Hallgrímsson, 4.11.2007 kl. 09:08]

Alltaf jafn gaman að koma á síðuna þína.Ég held að það sem fólk er að flaska á í sambandi við sölu björgunarsveitanna  er, að þær eru ekki að selja neyðarkarl heldur Neyðarkall,hróp á aðstoð.