Álmál og álitamál

Það er áfram kalt og það virðast leika sérlega kaldir vindar um Hafnarfjörð og Straumsvík þessa dagana.  Mér skildist á forstjóra álversins, sem var í morgunútvarpinu í gærmorgun, að það væri um líf eða dauða að tefla fyrir álverið að fá að stækka.  Síðan heyrði ég rétt óminn af einhverju viðtali í morgun þar sem einhver maður (starfsmaður í álverinu?) sagðist hafa heyrt þennan frasa í nokkra áratugi og ekki trúa honum nú frekar en í kjaraviðræðum liðinna ára.  Hverju eigum við þá að trúa sem þekkjum ál aðallega sem álpappír, nauðsynjavöru þegar á að pakka inn nýmeti og baka á glóðum?

Spyr margur: Hvað er svo málið?
Hve mikilvægt þjóðinni álið?
Auðvitað veldur

hver á ausunni heldur

en seint mun þó sopið allt kálið.

Sennilega varðar málið þó allra helst Hafnfirðinga og mest þá sem búa í nágrenni Straumsvíkur. 

Hafnfirskar ömmur og afar
auðvitað vilja án tafar
málið á hreint
þó munu víst seint
kurlin öll komin til grafar.

 

Hafnfirskur bloggari sagðist nokkuð viss um að andstaða við stækkandi álver væri nóg til að fella þá tillögu um deiliskipulag sem gerir ráð fyrir stækkun.  Hvað veit ég?  Kannski munar ekkert um Bjöggadiskinn þegar upp verður staðið?

 

Allt kannski í brand og bál fer
því býsna erfitt það mál er
að fullvissa alla
konur og kalla
um kosti við stækkandi álver.